5 feb 2010

Nuestros banqueros y políticos hacen las normas legales para amparar el robo sin pena.

VIERNES 5 DE FEBRERO DE 2010

Nunca son justificables estas cifras, pero de mayor escándalo en crisis y en democracia, ésta es la realidad de nuestra clase dirigente, tanto a nivel económico como político unos auténticos bándalos.
Para Robar no hace falta hacerlo al margen de la ley , desde ésta también se cometen graves ilegitimidades, que deberían estar más castigadas que las que punitivamente expresa la letra de nuestro código penal.

El BBVA congela la pensión de su presidente en 79 millones
§ La decisión llega tras la salida de Goirigolzarri con 50 millones
§ La aportación en 2009 al fondo del presidente fue de siete millones
§ La entidad elimina los blindajes para ahorrar 178 millones
§ Francisco González 'renuncia' así a una indemnización de 93,7 millones


Europa Press
Madrid.- El consejo de administración de BBVA ha decidido congelar tanto las aportaciones al plan de pensiones como el salario de su presidente, Francisco González, que percibió un salario total de 5,32 millones de euros (un 0,5 menos que el año anterior).
No habrá más aportaciones a la pensión de González, que se queda en 79 millones de euros, según consta en la información remitida a la Comisión Nacional del Mercado de Valores (CNMV) con motivo de la convocatoria de la junta general de accionistas del 12 de marzo.
La decisión se produce después de la polémica generada por la salida del banco de José Ignacio Goirigolzarri, ex consejero delegado, que dejó el cargo en septiembre y que se embolsó 50 millones de euros de pensión.
En el caso del actual presidente, tras la aportación de siete millones de euros en 2009 (inferior en un 30% a la de 2008) el banco ya no hará más aportaciones, dado que el 19 de octubre del pasado año González ya cumplió 65 años, "motivo por el cual el grupo no considera lógico seguir realizando dotaciones a su plan de pensiones una vez superada su edad legal de jubilación". El dinero lo recibirá cuando deje el cargo.
Fin de los blindajes
Asimismo, el banco ha decidido eliminar las indemnizaciones por cese para los consejeros ejecutivos, los denominados blindajes, lo que le propiciaría un ahorro teórico de 178 millones de euros.
De este modo, González 'renuncia' a los 93,70 millones a que tenía derecho si la entidad decidía prescindir sin causa justificada de sus servicios.
El BBVA considera que estas medidas, con las que reduce los costes en ejecutivos 'top' del grupo, son acordes con las nuevas exigencias internacionales en materia de retribuciones al sector financiero.
Publicado por La Voz Periodistica en 10:25

Nace un nuevo Blog , de Patricia.

Me gusta en general, tanto su diseño como su formato va en consonancia con su personalidad, pero estoy seguro que me va a gustar más el contenido , puesto que conozco muy bien el fondo de su corazón y sus actitudes humanas, estoy convencido que me haré adipto al blog que os comento.
Muchas veces hablando, en casa y en el despacho, me comenta: que está orgullosa de mi --su padre-- y alaba ciertas aptitudes y actitudes, pero lo cierto es que ella me gana en todo, especialmente en calidad humana, que no sólo se le supone, sino, que nos lo ha demostrado a todos.
Hija, no hay palabras para expresar, la gran familia --especialmente a mis cuatro nietos-- que tengo y que me hace rico-- aunque no adinerado-- pero tú nos superas en todo. Mucha suerte en tu etapa de comunicadora en un buen blog que seguiremos.

http://patypuned.blogspot.com/

Aprobada la normativa de los Porteros en establecimientos públicos en Galicia

Decreto 8/2010, do 21 de xaneiro, polo que se regula a actividade de control de acceso a espectaculos publicos e actividades recreativas.

Datos
Ficha
Boletin
Diario Oficial de Galicia. Número 24 de 5 de Febrero de 2010
Sección
I. DISPOSICIONS XERAIS
Órgano emisor
CONSELLERIA DE PRESIDENCIA, ADMINISTRACIONS PUBLICAS E XUSTIZA
Número de disposición
8/2010
Fecha de disposición
21 de Enero de 2010
Tipo de norma
DECRETO

A Lei orgánica 16/1995, do 27 de decembro, de transferencia de competencias á Comunidade Autónoma de Galicia, transfírelle a competencia exclusiva en materia de espectáculos públicos, sen prexuízo da competencia estatal sobre seguridade pública, de acordo co artigo 149 da Constitución española.
O Real decreto 1640/1996, do 5 de xullo, recolle o traspaso de funcións e servizos da Administración do Estado á Comunidade Autónoma de Galicia en materia de espectáculos públicos.
Polo Decreto 336/1996, do 13 de setembro, a comunidade autónoma asume as funcións e servizos transferidos en materia de espectáculos públicos, e procede a asignarlle as ditas funcións á Consellería de Xustiza, Interior e Relacións Laborais, que actualmente son desempeñadas pola Consellería de Presidencia, Administracións Públicas e Xustiza, de conformidade co previsto no Decreto 79/2009, do 19 de abril, polo que se establece a estrutura orgánica da Xunta de Galicia.
Actualmente en Galicia, en materia de persoal controlador de acceso, continúa vixente o Real decreto 2816/1982, do 27 de agosto, polo que se aproba o Regulamento xeral de policía de espectáculos públicos e actividades recreativas que, no seu artigo 60, fai só unha referencia xenérica á posibilidade de que os porteiros impidan a entrada ou permanencia dos menores de dezaseis anos en determinados establecementos ou espectáculos públicos.
A actividade de control de acceso a establecementos de espectáculos públicos e actividades recreativas debe exercerse en condicións de máximo respecto e garantía para as persoas clientes, de tal xeito que en todo momento queden salvagardados os seus dereitos como usuarios/as e garantido o libre acceso en condicións de igualdade e non discriminación. Para alcanzar esta finalidade é requisito básico que o persoal encargado desta función conte coa capacitación, formación e habilitación precisas para desenvolver as súas tarefas no respecto aos dereitos e garantías expostos.
En consecuencia, cómpre superar a inseguridade xurídica que xera o baleiro normativo actual e, ademais diso, faise necesario regular a actividade de control de acceso por dúas razóns inaprazables: a primeira, para dar resposta á lexítima reivindicación que manteñen as persoas representantes dos sectores implicados sobre a urxente ordenación dos requisitos de capacitación e funcións do persoal encargado destas tarefas para alcanzar a súa profesionalización; e, a segunda e principal, porque esta regulación é demandada pola cidadanía usuaria como garantía dunha adecuada prestación de servizos de calidade.
Xa que logo, o decreto establece o seu obxecto e concreta os espectáculos, actividades recreativas e establecementos incluídos no seu ámbito de aplicación.
Así mesmo, regúlanse as funcións e os requisitos do persoal de control de acceso, que se encontra baixo a dependencia da persoa titular ou organizadora daquelas actividades, facendo especial fincapé na necesidade de que dispoña dunha habilitación, que outorgará a dirección xeral con competencia na materia tras a superación das probas correspondentes na Academia Galega de Seguridade Pública, coa finalidade de garantir o axeitado desempeño da actividade de control de acceso.
Na súa virtude, por proposta do conselleiro de Presidencia, Administracións Públicas e Xustiza, de acordo co Consello Consultivo de Galicia e logo de deliberación do Consello da Xunta de Galicia, na súa reunión do día vinte e un de xaneiro de dous mil dez,
DISPOÑO:
Artigo 1º.-Obxecto.
1. Este decreto ten por obxecto regular a actividade de control de acceso nos espectáculos públicos e actividades recreativas que dispoñan do dito servizo.
2. Así mesmo, regúlanse os criterios da habilitación e as funcións do persoal de control de acceso a establecementos de espectáculos públicos e actividades recreativas.
Artigo 2º.-Concepto.
Enténdese por persoal de control de acceso aquel que exerce as funcións de admisión e control de acceso do público ao interior de establecementos públicos, espectáculos públicos ou actividades recreativas que dispoñan do dito servizo e que se encontra baixo a dependencia da persoa titular ou organizadora destas actividades.
Artigo 3º.-Ámbito de aplicación.
1. Este decreto será de aplicación ao persoal de control de acceso que exerza esta actividade naqueles establecementos, espectáculos e actividades públicos que dispoñan do dito servizo e estean incluídos no Catálogo de espectáculos públicos e actividades recreativas da Comunidade Autónoma de Galicia, aprobado polo Decreto 292/2004, do 18 de novembro.
2. Quedan excluídos do ámbito de aplicación deste decreto aqueles establecementos públicos que se rexan pola súa normativa específica de admisión e control de acceso.
Artigo 4º.-Funcións.
1. As funcións do persoal de control de acceso son as seguintes:
a) Controlar a entrada das persoas ao establecemento público, espectáculo público ou actividade recreativa, co fin de que se realice de xeito ordenado e pacífico e non perturbe o desenvolvemento do espectáculo ou a actividade recreativa que se celebre.
b) Comprobar a idade das persoas que pretendan acceder ao local cando sexa procedente, mediante a exhibición do DNI ou de calquera outro documento acreditativo.
c) Controlar a adquisición da entrada ou localidade por parte das persoas asistentes ao establecemento.
d) Controlar en todo momento que non se exceda a capacidade autorizada.
e) Impedir o acceso das persoas que incumpran as condicións específicas de admisión fixadas polas persoas titulares ou responsables dos establecementos públicos, espectáculos públicos ou actividades recreativas.
f) Vixiar que as bebidas expedidas no interior do local se consuman dentro del e non sexan, en ningún suposto, sacadas ao exterior.
g) Prohibir o acceso do público a partir do horario de peche do local.
h) Informar inmediatamente o persoal de vixilancia, se o tivese ou, no seu defecto, as forzas e corpos de seguridade, das alteracións da orde que se produzan nos accesos ou no interior do establecemento, sen prexuízo das actuacións que poida levar a cabo co fin de velar pola integridade física das persoas e os bens, cando a urxencia o requira.
i) En caso necesario, auxiliar as persoas que se encontren feridas e chamar ao teléfono de urxencias correspondente, cando teñan que recibir asistencia médica de profesionais sanitarios.
j) Permitir e colaborar nas inspeccións ou controis regulamentarios establecidos na normativa vixente.
2. O persoal de control de acceso só poderá exercer as funcións sinaladas no número anterior, sen que, en ningún caso, poida asumir ou exercer as funcións de servizo de seguridade.
Artigo 5º.-Requisitos.
Para desempeñar as funcións de persoal de control de acceso será necesario reunir os seguintes requisitos:
a) Ser maior de idade.
b) Ter a nacionalidade española ou dalgún dos países que integran a Unión Europea ou estar en posesión do permiso de residencia e traballo correspondentes.
c) Carecer de antecedentes penais.
d) Ter coñecementos básicos das linguas oficiais de Galicia para poder atender o público en calquera delas.
e) Ter superadas as probas específicas que convoque a Academia Galega de Seguridade Pública, consistentes na realización dun test psicolóxico e un test de coñecemento sobre as materias relacionadas coas funcións propias da súa actividade, consonte o programa que figura como anexo deste decreto.
Artigo 6º.-Habilitación do persoal de control de acceso.
1. Para desenvolver a función de control de acceso deberá contarse coa habilitación da dirección xeral con competencia na materia, logo da obtención do certificado acreditativo de ter superadas as probas previstas no artigo 5º deste decreto, expedido pola Academia Galega de Seguridade Pública.
2. A dirección xeral con competencia na materia promoverá a adopción das medidas necesarias para o fomento da participación feminina nesta actividade.
Artigo 7º.-Renovación da habilitación.
A validez da habilitación a que se refire o artigo anterior será de cinco anos desde a data da súa expedición. A súa renovación requirirá a superación de novo das probas específicas e o cumprimento dos requisitos que se establecen no artigo 5º deste decreto.
Artigo 8º.-Identificación do persoal de control de acceso.
O persoal de control de acceso levará de forma visible e permanente un distintivo, expedido pola dirección xeral competente por razón da materia, que o identifique e o acredite como tal.
Artigo 9º.-Revogación da habilitación.
A habilitación para exercer as funcións do persoal de control de acceso revogarase, logo de audiencia ao interesado, cando se deixe de cumprir algún dos requisitos fixados nas alíneas b) e c) do artigo 5º deste decreto
Disposición transitoria
Única.-Réxime transitorio.
Para exercer a actividade de control de acceso exixirase dispoñer da correspondente habilitación no prazo dun ano desde a realización das probas específicas que convoque a Academia Galega de Seguridade Pública.
Disposición derradeira
Entrada en vigor.
Este decreto entrará en vigor aos vinte días da súa publicación no Diario Oficial de Galicia.
Santiago de Compostela, vinte e un de xaneiro de dous mil dez.
Alberto Núñez Feijóo
Presidente
Alfonso Rueda Valenzuela
Conselleiro de Presidencia, Administracións Públicas e Xustiza
ANEXO
Programa
-Constitución española de 1978: dereitos e deberes fundamentais da persoa.
-Normativa do dereito de admisión.
-Normativa básica sobre follas de reclamacións.
-Nocións básicas sobre a tenza de armas nos locais de concorrencia pública.
-Normativa sobre horarios de establecementos públicos.
-Normativa sobre menores de idade e limitacións á oferta de bebidas alcohólicas e tabaco.
-Nocións básicas sobre medidas de seguridade nos establecementos de concorrencia pública: plans de seguridade, seguridade contra incendios, saídas de emerxencia e evacuación.
-Conceptos básicos de primeiros auxilios para atender situacións de asistencia sanitaria inmediata.
-Criterios de actuación en situacións de perigo para as persoas. A interactuación persoal para previr situacións de riscos específicos e os diferentes tipos de comportamentos das persoas noutras situacións previsibles

Hola Ministro, Aplíquese a defender los intereses de España, Hola Ministro.

España nunca ha tenido en su administración, -- excepto al de los Gal, Fondos Reservados, Operación Columna, Corcuera, Lasa y Zabala, etc etc. Felipe González -- una panda de aprovechados, mediocres, inservibles y vividores, y me quedo corto, con un vistazo se puede observar cómo no hacen nada ni sirven para nada, eso sí, todos los meses cobran y abusan de los privilegios que sus cargos electos le dan, formando una clase política alejada de los ciudadanos que les eligen, han logrado la existencia de una democracia sin demócratas.

Señor Ministros, explíqueme, y hágalo claro, qué pasa con el entorno de ETA, dónde está Josu Ternera etc, le puedo asegurar que esta vez no vamos a fallar en demostrar las dos varas de medir que utiliza y los medios y artificios que siempre han utilizado contra los demócratas y contra la democracia. Cuando fue el tema Roldán, pretendimos ponerlo delante de las cámaras y que toda España supiera la verdad, por minutos no lo conseguimos, por minutos fracasamos; a años vista le auguro de que seguir así en sus planteamientos pronto tendrá su merecido. Le recuerdo que se ha aprobado una PNL en el congreso el 30 de Septiembre del año 2009, y por unanimidad, y están haciendo caso omiso de un mandato del órgano de representación democrático que tenemos los Españoles, dejando claro una vez más con sus actitudes que no se puede confiar en ustedes.

EL ANÁLISIS DE LA IZQUIERDA ABERTZALE, EN BREVE

Rubalcaba prohíbe que John Carlin, autor de Invictus, entreviste a Otegi en prisión


Rubalcaba prohíbe que John Carlin, autor de Invictus, entreviste a Otegi en prisión

El ministro del Interior, Alfredo Pérez Rubalcaba (Efe).

Carlos Fonseca.- 05/02/2010

El ministro del Interior no quiere que Arnaldo Otegi hable desde prisión justo cuando la izquierda abertzale está a punto de hacer públicas las conclusiones de su debate interno, que se espera suponga un paso más en su desmarque de ETA. Alfredo Pérez Rubalcaba ha prohibido que el periodista y escritor británico John Carlin se encuentre con el dirigente abertzale en la cárcel, pese a que éste había accedido a recibirle. Carlin es autor de “El factor humano”, libro en el que está basada la recién estrenada película “Invictus” sobre el presidente sudafricano Nelson Mandela.

John Carlin manifestó a este periódico que conoce a Otegi de sus viajes al País Vasco e Irlanda, y confirmó que éste había aceptado entrevistarse con él. Una decisión en la que también ha influido la relación del periodista con el mediador sudafricano Brian Currin, que tuvo un papel destacado durante el frustrado proceso de paz. Su participación en el mismo fue sugerida por el Congreso Nacional Africano de Nelson Mandela a los dirigentes batasunos que viajaron a Sudáfrica en busca de apoyos.

Brian Currin, con experiencia en el conflicto sudafricano y en el irlandés, es uno de los asesores del documento de debate con el que la izquierda abertzale quiere dejar clara su apuesta por la política y pretende marcar distancias con ETA, aunque sin llegar a condenar la violencia. Un debate cuyas conclusiones se conocerán este mes y del que la abogada Jone Goiricelaia ha asegurado que “no va a dejar frío a nadie”. Esta iniciativa ha sido descalificada por el Gobierno, que la considera una mera estrategia para eludir la ilegalización de sus formaciones políticas y poder concurrir a las municipales y forales del próximo año.

Apuesta política

Otegi fue juzgado la semana pasada por un delito de enaltecimiento del terrorismo durante el homenaje al etarra José María Sagarduy en 2005, y aunque se negó a condenar la violencia, en su alegato final ante el tribunal afirmó: “mi vocación, mi propuesta, mi intención y la de la izquierda abertzale es hacer una apuesta única y exclusivamente por vías pacíficas, y por ninguna otra”.

John Carlin fue corresponsal en Sudáfrica del diario británico The Independent entre 1989 y 1995, y como tal cubrió informativamente la liberación de Nelson Mandela en 1990, tras pasar 27 años en prisión, y su llegada al poder en 1995. En una entrevista días antes del estreno de “Invictus” el pasado enero manifestó que “la democracia en Sudáfrica es más estable que en España, puesto que allí no hay movimientos separatistas”. La película aborda las dificultades que tuvo Mandela para asentar la democracia en su país y sus esfuerzos para unir a blancos y negros a través del deporte. El actor Morgan Freeman encarna al popular líder africano, en una cinta dirigida por Clint Eastwood.

Entre políticos y cargos de confianza España arruinada, y no rinden cuentas por sus pésimas gestiones.

Un trabajador mantiene a dos personas más.

¿Para quién se trabaja en este país?

Cada vez menos ciudadanos tienen que financiar más y más gasto

Aumenta la carga sobre los trabajadores

Los trabajadores asfixiados por caga y la presión fiscal

Recientemente los demoledores datos del paro ofrecidos por la EPA y el Ministerio de Trabajo agravan la depresión en la que la economía española navegará durante varios años sin rumbo, en busca de una recuperación que no aparece en el mapa.

Para comprender el verdadero alcance de lo que representan realmente los 5.436.637 de demandantes de empleo (sin contar los que cobran el PER, los EREs, las prestaciones de los € 420, los que están en cursos de formación, que haría superar la cifra de los 6 millones), debemos descubrir hasta que punto la responsabilidad y la carga que soportan los que aún mantienen su empleo.

46.745.807 de personas conforman el reino de taifas español, de todas estos tan sólo 18.645.900 cuentan con empleo, es decir, el 40% de la población es la responsable de garantizar la prosperidad, sanidad, educación y riqueza para el futuro del conjunto de la nación.

Cada trabajador mantiene a 2.5 personas (el incluido), si lo prefieren ver de otra forma cada empleado sufraga los costes de 1.5 españoles aparte de si mismo.

La riqueza de un país es el fruto del trabajo de sus empresas que son las que generan el empleo gracias al cual se pagan los impuestos que el Estado gestiona a través de los presupuestos generales.

El funcionamiento es simple en una economía de mercado, los empresarios buscan oportunidades de negocio que necesitan mano de obra, ambos pagan impuestos por su actividad (sociedades, IVA, IRPF, etc.) y el gobierno lo invierte según su criterio y contrato con los electores a través de su programa electoral (pleno empleo en el caso del vencedor de las últimas elecciones).

Dentro de la población ocupada (los que trabajan) se cuentan los funcionarios, que realizan funciones de gestión y servicios básicos e imprescindibles, pero no ofrecen capacidad productiva ni riqueza al PIB nacional equiparable al del sector privado (la misión de la administración pública es administrar, gestionar y dar ciertos servicios sociales, pero no producir tecnología, generar negocios que propicien nuevos empleos o producir bienes para el consumo, exportación, etc.).

Si descontamos de los 18 millones a los 3 de funcionarios (Alemania con el doble de población posee la mitad de trabajadores públicos) nos quedan 15 millones que han de innovar, producir, invertir y vender en una economía mundializada altamente competitiva productos y servicios para mantener a 46.7 millones de compatriotas (es decir cada trabajador del sector privado, financia a 2 españoles más).

Si a estas personas (que se reducen casi a un ritmo de 100.000 al mes), les cargamos con el sustento de 2 ciudadanos más, les suben el IBI, el impuesto de circulación, tasas de basuras, aumento de las multas, el IRPF, la electricidad, el teléfono, los transportes (públicos y privados), le aumentamos la edad de jubilación... ¿Hasta qué punto pueden soportar los trabajadores el peso que la sociedad y, sobre todo, las administraciones públicas carga sobre sus espaldas?.